- κακοπορεύω
- κακοπορεύομαι αμετ. жить плохо, влачить жалкое существование
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
κακοπορεύω — 1. (ενεργ και μέσ.) ζω μίζερη ζωή, στερούμαι τα αναγκαία 2. (μτχ.) κακοπορεμένος, η, ον δυστυχής, φτωχός, ταλαίπωρος 3. παροιμ. «ξύσου και κακοπόρεψε, την Πασχαλιά θ αλλάξεις» για όσους ζουν στερημένη ζωή από τσιγκουνιά … Dictionary of Greek